Ξεπερνώντας το αίσθημα ζήλιας για τους άλλους
Το αίσθημα της ζήλιας είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους. Εμφανίζεται σε έναν άνθρωπο όταν εκείνος αισθάνεται πως υστερεί από ικανότητες και εφόδια εν συγκρίσει με έναν άλλο άνθρωπο.
Ο άνθρωπος που βιώνει ανασφάλεια, συνήθως δεν έχει γίνει αποδέκτης αποδοχής και αγάπης από την οικογένειά του, αναζητώντας με κάθε τρόπο την αγάπη και την υποδοχή σε όλη του τη ζωή.
Ζώντας μάλιστα σε μία εποχή όπου το Facebook, το Istangram, το Twitter κυριαρχούν στη ζωή μας, είναι αδύνατον να μη μπαίνουμε στον πειρασμό να συγκρίνουμε την ποιότητα της ζωής μας με των άλλων.
Πολλές φορές όμως ξεχνάμε πως και οι άλλοι προβάλλουν μία εξιδανικευμένη ευτυχία η οποία δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Σε αυτό μου το άρθρο δε θα σταθώ τόσο στο ποιες είναι οι αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν έναν άνθρωπο την κατάσταση του να υποφέρει συνεχώς από αυτό το συναίσθημα. Θα σταθώ στους τρόπους με τους οποίους μπορεί να απαλλαγεί από αυτό.
Ας δούμε κάποια βασικά βήματα:
• Αγκαλιάζω τον εαυτό μου και τον αποδέχομαι για τα θετικά και τα αρνητικά του.
• Δε δίνω τόση σημασία στη γνώμη των άλλων. Δίνω σημασία σε εμένα και αυτό που πιστεύω εγώ για τον εαυτό μου.
• Αγκαλιάζω κάθε μικρό μου επίτευγμα και του δίνω αξία αφού σε εμένα δίνει χαρά. Ακόμα και αν δεν κέρδισα το Όσκαρ, το γεγονός πως κατάφερα να πάρω ένα πτυχίο ή να γράψω ένα βιβλίο είναι μία επιτυχία σε αυτά που θέλω και αγαπώ.
• Ίσως οι άνθρωποι να μην αισθανόντουσαν τόση ζήλια και δεν ένοιωθαν την ανάγκη να συγκρίνουν διαρκώς τον εαυτό τους με τους άλλους, αν είχαν αντιληφθεί πως στα σοβαρά προβλήματα της Ύπαρξης όλοι είμαστε ίσοι. Ο Βούδας είχε πει κάποτε: Ο άνθρωπος υποφέρει από τέσσερα γεγονότα: τη γέννησή του, τον πόνο, το γήρας και το θάνατο. Μπορεί να υπάρχουν κάποιες μικρές αδικίες -άνθρωποι με καλύτερο μεταβολισμό ή άλλες ικανότητες- αλλά στα σοβαρά ζητήματα της ζωής όλοι είμαστε ίσοι.
Η ζήλια όταν είναι συνεχής και βιώνεται από έναν άνθρωπο συνέχεια, είναι ικανή να τον βλάψει και να τον απομακρύνει από τον αληθινό του εαυτό.
Δεν έχει σημασία κάποιος να προσπαθεί να γίνει καλύτερος από κανέναν, αρκεί να γίνεται καλύτερος από τον άνθρωπο που ήταν χθες.