Ο έρωτας είναι ένα ανώριμο παιδί

5 1 1 1 1 1 Βαθμολογία 5.00 (18 Ψήφοι)

Ο έρωτας είναι ένα ανώριμο παιδί

Πολλοί λένε πως ο έρωτας σε ωριμάζει, σε μεγαλώνει και σε βοηθάει να ξεπεράσεις το στάδιο του παιδιού και να εξελιχθείς σε έναν ώριμο ενήλικα.

Θεωρούν πως όταν ερωτεύεσαι, άξαφνα κατευνάζει μέσα σου η δυνατή φωτιά  της ανεμελιάς και  της απειρίας, πως η εμπειρία αυτή σε συνταράζει και σε μετουσιώνει σε έναν άνθρωπο ωριμότερο.

Πιστεύουν πως ένα νεαρό κοριτσάκι μετά από έναν ολοκληρωμένο και δυνατό έρωτα, έχει γίνει πια γυναίκα. Όπως και το αγόρι γίνεται άνδρας.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο έρωτας σε κάνει παιδί. Χάνεσαι μέσα σε αυτόν, παραδίνεσαι στον άλλο αμαχητί, έχοντας σβήσει από μέσα σου κάθε αίσθημα κινδύνου και προφύλαξης.

Δεν είσαι πια ο ώριμος άνθρωπος, εκείνος που με ψυχραιμία υπολογίζει όλες τις παραμέτρους, ζυγίζει τις καταστάσεις και σκέφτεται με βάση τη λογική.

Ο έρωτας βγάζει από μέσα σου την αυθορμησία, την ανάγκη να τα δώσεις όλα ακόμα και αν γνωρίζεις πως στο τέλος υπάρχει η πιθανότητα να καείς, να δείχνεις στον άλλο όλη σου την οντότητα γυμνή δίχως κανένα φόβο και δισταγμό.

Στον έρωτα δε γίνεσαι ωριμότερος. Γίνεσαι χαζός για τη λογική, αλλά ευτυχισμένος στο συναίσθημα και την αγάπη.

Δε σε νοιάζει να εκτεθείς, δεν κλείνεις τις καταστάσεις σε κουτάκια και σε πρέπει της ενήλικης ζωής που καταπνίγουν μέσα σου κάθε αίσθηση ελευθερίας και έκφρασης.

Δε σε ενδιαφέρει αν πέσεις χαμηλά ούτε αν οι άλλοι γελάσουν μαζί σου και σε ειρωνευτούν. Ένα  πράγμα και μόνο σε νοιάζει: να έχεις το αντικείμενο του πόθου σου στην αγκαλιά σου.

Ο έρωτας σε κάνει να χάνεσαι, να μην υπολογίζεις τίποτα, να μη σκέφτεσαι το αύριο. Δεν αναπνέεις, ζεις μέσα σε μία μαγική φούσκα η οποία υπάρχει κίνδυνος να σκάσει στα μούτρα σου.

Και όταν σκάσει -όπως γίνεται, συνήθως- και πάλι, δεν το μετανιώνεις. Και πάλι εύχεσαι όλα να ξεκινούσαν από την αρχή, πάλι να τα έδινες όλα και ας έμενες εντελώς διαλυμένος στο τέλος.

Ναι, ο έρωτας είναι ένα ανώριμο, δύστροπο, κακομαθημένο παιδί που τσιρίζει μέχρι εσύ να τους δώσεις τη σοκολάτα του.

Έτσι είναι και αυτός. Παθιασμένος, ορμητικός, γκρινιάρης, ένα ποτάμι που καταπνίγει τα πάντα στο διάβα του και δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτα.

Ένα ανώριμο, μικρό παιδί που έχει πλήρη άγνοια κινδύνου και ζει σε ένα συννεφάκι ευτυχίας και χαράς…

Μαρία Σκαμπαρδώνη

Είμαι Δημοσιογράφος. Εκτός από το tempo.gr, αρθρογραφώ σε πολλά περιοδικά και blogs, όπως είναι ο Κλόουν, το e-Psychology και ο Λόγιος Ερμής.

Σχόλια (0)

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;

Please publish modules in offcanvas position.